M.Ö.4. yüzyılda bütün Mezopotamya'yı tehdit eden Perslerden kaçan Nabati'ler, ulaşılması çok zor olan Musa Vadisi'ne sığındılar. Bu vadideki kayaları oyarak bir yeraltı şehri yaptılar.
Lut Gölü çevresinde yaşayan Arap asıllı Nabatiler, bugün Ürdün sınırları içindeki Petra'da bir devlet kurmuşlardı. M.S. 106 yılında Romalılar tarafından yıkılan Nabatiler putperest olup en büyük tanrıları Duşara, en büyük tanrıçaları da Ellat idi. Nabatiler'in yazısı, Arap yazısının başlangıcı sayılır.
Ölü Deniz'in 80 km güneyinde, Arap Çölü'nün kenarındaki bu şehrin 4.000 kişilik bir amfitiyatrosu, tapınakları, sarayları, bunların sütun ve kemerleri, mezarları, kervansarayları ve pazar yerleri vardı ve hepsi aynı kaya bloklarının oyulmasıyla meydana getirilmiştir.
Nabati krallarından Aretas IV (M.Ö. 9 - M.S. 40) için oyulan 42 metre yüksekliğinde bir cephesi olan mezar, bugüne kadar bozulmadan kalan ve Orta Doğu kültürünün en çekici örneklerindendir. Mezarın cephesindeki kaya pembe granittir. Zarif sütunlar, kemerler ve başlıklarla süslenmiştir. Bunlar aynı kaya oyularak yapılmıştır. Dünyadaki kaya mezarların en güzeli budur.
